من نمی دانم،ـ
امپراطور پرسید: "اساسی ترین هدف مقدس آیین بودا، چیست؟"ـ
استاد پاسخ داد:" هستی و نیستی مطلق، بدون هیچ تقدسی"ـ
امپراطور گفت:"اگر تقدسی نیست پس تو چه یا کی هستی؟
"Vast emptiness... and not a trace of holiness," the master replied.
"If there is no holiness," the emperor said, "then who or what are you?"
"I do not know," the master replied.
گربه و آیین مذهبی
داستان های ذن-17
وقتی یک استاد بودایی و پیروانش شروع به مراقبه عصر نمودند گربه ای که در آن معبد بود آنچنان سرو صدایی براه انداخت که آنها نتوانستند تمرکز کنند . لذا استاد دستور داد که گربه را هنگام مراقبه عصر حبس کنند .ـ
قرن ها بعد ، شاگردان تعلیم دیده ی آن معبد طی رسالات مذهبی در مورد اهمیت مناسک مذهبی حبس گربه در هنگام مراقبه بسیار قلم زدند.ـ
پیشکشی از ناسزا گویی
جنگجوی بزرگی در دهکده ای زندگی می کرد.با اینکه کاملا پیر شده بود ولی هنوزتوانایی مقابله با حریفانش را داشت. آوازه ی او در دوردست ها پخش شده بود و شاگردان زیادی برای آموزش زیر نظر او جمع شده بودند
یک روز یک جنگجوی جوانی که به بدنامی شهرت داشت، به آن روستا رسید ، تصمیم گرفته بود اولین مردی باشد که که استاد بزرگ را شکست می دهد. او زیرکی خاصی داشت، منتظر اولین حرکت حریف می شد ، ضعف حریف با اولین حرکت بر او روشن می شد ائ بلافاصله با نیروی بیرحمانه و برق آسا به حریف ضربه می زد. تا کنون کسی در مسابقه با اوبیشتر از اولین حرکت دوام نیاورده بود.
استاد پیر ، برخلاف نظر شاگردان مضطربش ، مبارزه با جنگجوی جوان را پذیرفت. به محض اینکه دو حریف برای کارزار مقابل یکدیگر قرار گرفتند، جنگجوی جوان، ناسزا گویی به استاد پیر را شروع کرد، به صورتش تف و کثافت پرت کرد. ساعت ها هر چه فحش و ناسزا به نوع بشروجود داشت نثار ش کرد ، اما جنگجوی پیر ففط بدون حرکت و آرام ایستاد. در آخر جنگجوی جوان خودش خسته شد. فهمید که شکست خورده و با شرمساری مبارزه را واگذار کرد. استاد پیر از اینکه نتوانست با آن جوان گستاخ بجنگد کمی ناامید شد، شاگردان دورش جمع شدند و از او پرسیدند: چگونه توانستید در مقابل این همه دشنام تاب بیاورید؟ چگونه او را از خودتان راندید؟استاد پاسخ داد: اگر کسی آمد تا به شماهدیه ای بدهد و شما آن را قبول نکنید، آن هدیه مال کیست؟
There once lived a great warrior. Though quite old, he still was able to defeat any challenger. His reputation extended far and wide throughout the land and many students gathered to study under him.
One day an infamous young warrior arrived at the village. He was determined to be the first man to defeat the great master. Along with his strength, he had an uncanny ability to spot and exploit any weakness in an opponent. He would wait for his opponent to make the first move, thus revealing a weakness, and then would strike with merciless force and lightning speed. No one had ever lasted with him in a match beyond the first move.
Much against the advice of his concerned students, the old master gladly accepted the young warrior's challenge. As the two squared off for battle, the young warrior began to hurl insults at the old master. He threw dirt and spit in his face. For hours he verbally assaulted him with every curse and insult known to mankind. But the old warrior merely stood there motionless and calm. Finally, the young warrior exhausted himself. Knowing he was defeated, he left feeling shamed.
Somewhat disappointed that he did not fight the insolent youth, the students gathered around the old master and questioned him. "How could you endure such an indignity? How did you drive him away?"
"If someone comes to give you a gift and you do not receive it," the master replied, "to whom does the gift belong?"
تا ببینیم...
تا ببینیم...ـ
بر اساس یک داستان تائویستی ،کشاورز پیری سالهای زیادی روی محصولات کشاورزی اش کار کرده بود. یک روز اسبش فرار می کند.همسایه اش که خبر را می شنود به دیدن او می رود
از روی همدردی می گوید:" عجب بدشانسی ای"ـ
کشاورز پاسخ داد: تا ببینیم.ـ.
صبح روز بعد اسب در حالی که سه اسب وحشی با خودش آورده بود، برمی گردد.
همسایه با تعجب فریاد می زند:" چه عالی"-
مرد پیر پاسخ می دهد: " تا ببینیم.."ـ
روز بعد پسرش وقتی سعی می کند از یکی از اسبهای وحشی سواری بگیرد،از روی اسب می افتد و پایش می شکند. همسایه دوباره بر می گردد که برای این بد شانسی ابراز همدردی کند.
کشاورز پاسخ می دهد:" تا ببینیم..."ـا
روز بعد افسرهای ارتش برای سرباز گیری مردان جوان به آن روستا می روند، می بینند که پای پسرش شکسته است، آنها او را معاف می کنند. همسایه ها به او تبریک می گویند که چه خوب شد که پسرش را به ارتش نبردند
کشاورز پاسخ داد:" تا ببینیم..."ـ
We’ll see…
There is a Taoist story of an old farmer who had worked his crops for many years.
One day his horse ran away. Upon hearing the news, his neighbors came to visit.
“Such bad luck,” they said sympathetically.
“We’ll see,” the farmer replied.
The next morning the horse returned, bringing with it three other wild horses.
“How wonderful,” the neighbors exclaimed.
“We’ll see,” replied the old man.
The following day, his son tried to ride one of the untamed horses, was thrown, and broke his leg. The neighbors again came to offer their sympathy on his misfortune.
“We’ll see,” answered the farmer.
The day after, military officials came to the village to draft young men into the army. Seeing that the son’s leg was broken, they passed him by. The neighbors congratulated the farmer on how well things had turned out.
“We’ll see” said the farmer.
جمع کردن ذهن
جوانی لاف زن پس ازبرنده شدن در چندین مسابقه تیر اندازی با کمان ، یک استاد ذن را که به چیره دستی در تیراندازی شهرت داشت، به مبارزه طلبید. مرد جوان مهارت عالی خود را به نمایش گذاشت، وقتی با اولین تیربه هدفی در دور، به مرکز آن زد با دومین تیر اولی را به دونیم کرد،به مرد پیر گفت"آنجا را"" تو می توانی حریف آن شوی"
استاد از فضولی آن جوان ناراحت نشد و زه کمانش را نکشید اما به جای آن به او پیشنهاد داد تابه دنبال او به بالای کوه برود.کنجکاوی در مورد قصد آن پیر فرتوت کمانگیر جوان را به دنبال او به بالای کوه بردتاآن جایی که ،آنها به شکاف عمیقی رسیدند .روی آن شکاف بوسیله یک کنده چوب لرزان و مرتعش ،پلی زده شده بود.پیر بودایی در حالیکه با آرامش با قدم های تند به وسط آن پل لرزان و خطرناک می رفت یک درخت دور را نشانه گرفت و خیلی راحت و مستقیم به هدف زد. استاد در حالیکه موقرانه به عقب به سطح امن روی زمین بر می گشت به جوان گفت: "حالا نوبت توست"
وحشت و ترس آن پرتگاه ژرف و بدون انتها باعث شد مرد جوان نتواند خود را راضی کند که قدم بر روی آن کنده بگذارد چه برسد به آن که به هدف تیر اندازی کند. استاد در حالی که احساس می کرد حریفش در چه مخمصه ای افتاده است گفت:" تو بر کمانت خیلی مسلطی ولی بر ذهنت تسلط کمی داری که باعث منتفی شدن مهارتت در تیراندازی می شود"ـ
Concentration
After winning several archery contests, the young and rather boastful champion challenged a Zen master who was renowned for his skill as an archer. The young man demonstrated remarkable technical proficiency when he hit a distant bull's eye on his first try, and then split that arrow with his second shot. "There," he said to the old man, "see if you can match that!" Undisturbed, the master did not draw his bow, but rather motioned for the young archer to follow him up the mountain. Curious about the old fellow's intentions, the champion followed him high into the mountain until they reached a deep chasm spanned by a rather flimsy and shaky log. Calmly stepping out onto the middle of the unsteady and certainly perilous bridge, the old master picked a far away tree as a target, drew his bow, and fired a clean, direct hit. "Now it is your turn," he said as he gracefully stepped back onto the safe ground. Staring with terror into the seemingly bottomless and beckoning abyss, the young man could not force himself to step out onto the log, no less shoot at a target. "You have much skill with your bow," the master said, sensing his challenger's predicament, "but you have little skill with the mind that lets loose the shot."