برآسود رنج از روی زمین

نو روز کاری به ما آدم ها ندارد، می آید، هوا دل انگیز می شود،جوانه ها سبز می شوند و بلبلان می خوانند ،ماهی ها تحم می ریزند و زمین زنده می شود .زمین به ما نو شدن را یاد می دهد، مردگان را  از دل  حوانه ها زنده  می کند. این جشن چه با وجود و تاریخ و فرهنگ ما آمیخته است! و این آمیختگی چه زیباست! بدون این که خودمان بدانیم به دنبال دور ریختن بدی ها  و کهنه ها و زشتی ها هستیم تا جا خالی شود و بتوانیم با خوبی ها جای آن را پر کنیم. این روزها همه دور هم جمع می شوند تا پیوندها و دوستی ها را نو کنند .چه رسم خوبی است که روز نخست سال نو به دیدن بزرگترها و کسانی می رویم که داغ از دست دادن عزیزانشان را در دل دارند . دید ها ، همه بازدید هم دارند و.... 

نوروزتان پیروز