هما حسینی قایقران و پرچمدار ایران در المپیک
تماشای ملل در کنار هم چه شیرین بود. در آنجا صحبت از رقابتی سالم بین ملت ها از سراسر دنیا است. شاید تنها جایی است که این چنین روسای کشورها بدون تفاوت در یک جا جمع می شوند و در یک شادی بزرگ شرکت می کنند.
همه ی ورزشکاران و روسای کشورها خوشحال و با لبهای خندان بودند برخی اشک شوق می ریختند و برخی با رقص شادی خود را نشان می دادند فضایی تماشایی بود از پشت صفحه ی تلویزیون هم انسان های سراسر دنیا به شوق آمدند.
شعار المپیک 2008 "یک دنیا، یک آرزو" است که همانا آرزوی صلح و آرامش است.
از میان خبرها:
سجادی در خصوص انتخاب یک ورزشکار زن به عنوان پرچمدار کاروان ورزشی ایران اظهارداشت: بانوان نیمی از جمعیت ایران را تشکیل می دهند. ضمن اینکه توجه به ورزش بانوان از جمله اهداف همیشگی ما در هر زمان و هر مکانی است.
امام جمعه مشهد :
آیا پرچمداری زن ایرانی در المپیک،چیزی جز سرپیچی از فرمایشات معصومان(ع) است؟
سلام
خسته نباشید بانو پروانه
خیلی خوشحال شدم که پرچمدار ما یک زن ایرانی است، زنی که از دیوار گذشت، ولی وقتی رژه ی دیگر کشور ها و شور و حال بقیه ی کشور ها را با رژه ی ایرانی ها مقایسه کردم، یه خورده خجالت کشیدم. من نمی دونم یه مکان ورزشی و شاد که همه شادی می کنن چه جای کلاس گذاشتن و حفظ اداب و برخورد رسمی است!!!(دیگه نتونستم اینا رو نزارم)
امام جمعه ی محترم نظرشو گفته قرار نیست که حرفاش وحی منزل باشه، منم حرفامو می زنم ، اگه قابل قبول باشه ، خب تائید می شه، همین
زیاد به این چیزا گیر ندین، مهم اینه که الان زن ایرانی به کره ی ماه هم رفته و داره کم کم و در سکوت همه جا را تسخیر می کند(من خودمم کم کم دارم می ترسم:))
بدرود بانو پروانه
سلام
بدتر از آن بریدن نمایش رژه ملل در تلویزیون ایران بود.
یک عجب از چینی ها:چینی ها همه ی قسمت های نمایش تاریخ 5000 ساله چین وصف استقبال کننده ها و حتی رژه ، قانون زنانه مردانه را رعایت کرده بودند.
--------------------------------------------------------------------------------
تربیت مردم چین برای المپیک
با. مقامات پکن دفترچه یی میان مردم این شهر پخش کرده اند که آداب معاشرت و نحوه روبه رو شدن با توریست ها را توضیح می دهد.
لیستی از پرسش هایی که مردم نباید از توریست ها و خارجی های میهمان المپیک بپرسند نیز در این دفترچه چاپ شده. موارد تذکر داده شده چنان پیچیده و دشوارند که گاهی صحبت کردن با توجه به آنها غیرممکن خواهد بود. همچنین به مردم عادی تذکر داده شده که طی برگزاری پارالمپیک چطور باید با معلولان حاضر در پکن برخورد کنند. مقامات چین سعی دارند کاری کنند افراد عادی در مقابل مهمانان رفتاری بسیار متمدن و مهمان نواز نشان بدهند. در دفترچه چاپ شده همچنین توضیحاتی نیز در مورد مسابقات المپیک و تاریخچه آنها آمده است. در این دفترچه آمده؛b+هنگام حرف زدن با خارجی ها لبخند بزنید، خیره نشوید و کاری نکنید که طرف مقابل احساس ناراحتی کند.b; علاوه بر این خمیازه کشیدن، فریاد زدن، گرفتن آب بینی، خاراندن بدن، جویدن انگشتان و ور رفتن با لباس های خود جزء کارهایی است که شهروندان پکنی اکیداً از آن منع شده اند.
در این کتابچه به 8 پرسش که B+نباید از خارجی ها پرسیدb; اشاره شده است. از جمله این پرسش ها میزان درآمد یا هزینه های زندگی خارجی ها، سن آنها، تاهل یا تجرد و میزان سلامت جسمی آنها است. همچنین به پکنی ها تذکر داده شده در مورد محل زندگی، محل کار، عقاید سیاسی و مذهبی از مهمانان المپیک چیزی نپرسند و هنگامی که خبرنگاران خارجی از آنها سوالی می پرسند در جواب دادن دقت کنند و سخنی به زبان نیاورند که به پرستیژ کشور، تصویر عمومی آنها در جهان یا امنیت ملی آسیب وارد کند. پارالمپیک درست پس از المپیک برگزار خواهد شد و مقامات پکن به وضوح نگران برخورد مردم شهر با افراد دچار معلولیت های جسمی هستند.
در این دفترچه در مورد این افراد نوشته شده؛b+پیش از کمک کردن به آنها مطمئن شوید که نیاز به کمک شما دارند و راضی هستند. هرگز از زور استفاده نکنید یا خود را بیش از حد مشتاق کمک نشان ندهید.b; همچنین به مردم توصیه شده از عبارات تعارف آمیزی مانند؛b+شما واقعاً خوب به نظر می رسیدb; در مورد معلولان استفاده کنند.
تلاش های بی سابقه مقامات برای برطرف کردن عادات بد شهروندان مورد استقبال عمومی خود آنها نیز قرار گرفته است. یکی از مردم پکن می گوید؛b+به عنوان مثال صف ایستادن توانسته از هرج و مرج معمول در ایستگاه های قطار و اتوبوس به شدت بکاهد.b;
__________________
پس این عادت باز جویی کردن از خارجی ها مخصوص ایرانی ها نیست
سلام
زنانه مردانه کردن مراسمات جزء لا ینفک فرهنگ های شرقیست و کاریش نمی توان کرد
اما یک چیز جالب که وجود داشت این بود که خانمهائی که با بلوز و دامن سفید نقش دیوار حائل برای ورشکاران را داشتند 3 ساعت تمام ایستاده بودن و در حال تشویق، من که می دیمشان خسته می شدم، آنها که دیگر هیچ
بدرود
المپیک، همه ملل، یک آرزو ، صلح ....
ما، منظورم همه ی آدمهای دنیاست، خیلی دوست داریم خودمان را گول بزنیم. خنده دار نیست که کشوری که بیشترین فشار را بر مردمانش می آورد حالا بشود محل برگزاری المپیک؟ نه خنده دار که نیست بلکه شرم آور است. آرمان المپیک دور هم بودن و صلح است، چیزی که در این المپیک اثری از آن نمی بینیم
تاریخ المپیک را که بخوانیم می بینم در یونان باستان تنها مکانی بوده که رهبران دور هم به دور از بازی های سیاسی جمع می شدند و در آنجا هیچ حرفی از سیاست نمی زدند.
والمپیک تمرینی است که ملل در کنار هم بدون توجه به قدرت سیاسی در کنار هم دیده می شوند.
البته این تنها المپیکی است که در طول تاریخ اینقدر با آن مخالفت شده است
در سال گذشته تحریم بازی های المپیک از سوی اتحادیه اروپا مطرح شد ولی وزیران ورزش اتحادیه اروپا در نشستی هیچ یک خواستار تحریم نشدند و تحریم المپیک چین نوعی تنبیه قهرمانان و ورزشکاران محسوب می شود و کارایی چندانی ندارد.
حتی دالایی لاما هم گفته بود"مردم چین استحقاق آن را دارند که میزبان بازی های المپیک باشند. "و با تحریم المپیک اصلن موافق نبود.
در اینجا زرق و برق برایم مطرح نبود .رژه ملل در کنار هم از زیباترین مناظری است که همیشه به آن علاقه مندم .می خواهد در چین باشد یا در ایران و یا در بورکینافاسوو یا در...
شعار به خودی خود قشنگ است.این شعار می تواند برضد خود چین و رفتارش با مردم تبت و ... تبدیل شود.
در ضمن شما درست می گویید ما خودمان را گول می زنیم وآرزوی صلح می کنیم!!! راستی مگر آرزو عیب است!!
صلح و آرامش در زمان من نخواهد بود ولی آرزوی آن را برای آن روزی که نخواهم بود دارم.
با سپاس فراوان از اینکه پس از مدتها به اینجا آمدی
دلم از همه کس و همه چیز می گیرد، زمانیکه زن را تنها موجودی می بینند برای فروبردن در سیاهچال هوس خویش ... زمانش که برسد، از هیچ چیزی برای رسیدن به این زن، نمی گذرند، تمامی مردها ... خودم را هم می گویم...
هوس های تن همیشه وجود داشته و دارد. مهم تربیت جامعه و افکار عمومی است که این هوس ها به چه سمتی کشیده می شوند.
همیشه در اجتماع حضور داشته ام و برایم همه چیز به برخورد خودم باز گشته است.
همیشه می گویم وجود حجاب توهینی به نگاه مردان نسبت به زنان ما است
از نظر من بیشترین مردان سرزمین ما از نظر برخورد با زنان قابل احترام هستند یکی از آنها هم شما که از نوشته های وبلاگتان پیداست.
بعد یک سال بغض...
با «اگر شبی از شب های زمستان مسافری...» به روزم
.
.
به یاد «مرد بی وطن»
به یاد دوست و استاد سفر کرده:
........................................ «دکتر سید مهدی موسوی»
.
.
داستان خرس های پاندا به روایت یک ساکسیفونیست که دوست دختری در فرانکفورت داشت
با چندین شعر جدید که قبلا نخوانده اید
آه پدر،پدر، مادر تو را در گنجه آویزان کرده...
با حرفهایی صریح و بی پرده درباره جشنواره های «میبد» و «تبریز»
.
.
صندلی کنار پنجره بگذاریم و بنشینیم و ...
با خبر چاپ:
...................سومین شماره نشریه همین فردا بود
با لینک هایی از جشنواره های مختلف
با لینک شعرها و داستانهایی توپ از بچه های غزل پست مدرن و کارگاه
اعترافات یک سارق مادرزاد...
.
.
و با 27 لینک
فقط 27 لینک
تقدیم به:....
با یک سال نه! با 22 سال بغض به روزم
محمد علیرضایی روز گذشته در اولین روز رقابتهای المپیک ۲۰۰۸، در حالی که یک شناگر اسراییلی نیز در گروه وی حضور داشت، از شرکت در مسابقه خودداری کرد.
رییس سازمان تربیت بدنی ایران، علت عدم شرکت آقای علیرضایی را بیماری اعلام کرد.
محمد علیرضایی، شناگر ایرانی (عکس: ایسنا)
روزنامه اعتماد در شماره امروز خود نوشته است: «اگر سران کمیته بین المللی المپیک متوجه شوند این شناگر ایرانی به دلیل مسائل سیاسی در مسابقات حضور پیدا نکرده، کل کاروان تیم ایران حاضر در بازیهای دهکده از المپیک اخراج خواهد شد.»
این روزنامه نوشته که مسئولان ورزش جمهوری اسلامی در صورتی میتوانند مانع حذف کاروان ورزشی ایران از المپیک ۲۰۰۸ پکن شوند که ثابت کنند آقای علیرضایی دچار بیماری بوده یا آسیبی جدی داشته است.
بر اساس این گزارش مسئولان وزرش ایران باید مدارکی به پزشکان کمیته بینالمللی المپیک (IOC) ارائه کنند که میدهد شناگر آنها، به علت بیماری نمیتوانسته در مسابقات شرکت کند.
در صورتی که ایران نتواند چنین مدرکی ارائه کند «احتمال اخراج کاروان ایران از دهکده المپیک وجود خواهد داشت
صحنهی به یاد ماندنی دومین روز بازیهای المپیک پکن در جریان تقسیم مدالهای تیراندازی با تفنگ زنان اتفاق افتاد.
در این رویداد، نینو سالوکوادزه از گرجستان و ناتالیا پادرینا از روسیه، سکوی دوم را با هم تقسیم کردند و یکدیگر را در آغوش کشیدند. ناتالیا برندهی مدال نقره تیراندازی با تفنگ بادی ۱۰ متر و نینوی گرجی، برنده مدال برنز شده بود.
این در حالی است که در حال حاضر میان روسیه و گرجستان وضعیت جنگی وجود دارد و هواپیماهای روسی، اوستیای جنوبی را در گرجستان بمباران کردهاند.
پیش از این رویداد سمبلیک، روی سکوهای قهرمانی المپیک، ورزشکاران گرجی با اعتراض به حملهی روسها قصد داشتند المپیک پکن را ترک کنند؛ اما رییسجمهوری گرجستان پیامی فرستاد و خواستار آن شد که آنها به رقابت ادامه دهند.
آن گونه که ESPN گزارش کرده، پس از پایان این بازی، کاپیتان تیم ملی بسکتبال ایران و مربی اهل اسراییل تیم روسیه، «با هم دست دادند، یکدیگر را در آغوش گرفتند و به پشت هم زدند.»
صمد نیکخواه بهرامی، کاپیتان تیم ملی بسکتبال ایران در این باره گفته است: «ما برای بازی کردن در اینجا هستیم، نه چیز دیگر»
دیوید بلت، سرمربی تیم ملی بسکتبال روسیه، تابعیت دوگانه آمریکا و اسراییل را دارد.
من نمیدانم چرا باید پرچمدار بودن یک خانم در المپیک بر خلاف سنت معصومین باشند. اصلن مگر در آن زمان ها المپیکی بوده؟ که پرچمدار آنهم خانم باشد یا نباشد؟ چرا از معصومین مایه میگذراند. آن بنده خداها چه کار به این کارها دارند؟
تازه مگر امام جمعه مشهد خط امامی نیست؟ که میگفتند بار این انقلاب بر دوش زنان بوده و زنان و مردان در یک صف هستند؟
اگر اینطور نیست کاشکی ایشان بیشتر توضیح میدادند. هرچه باشد ایشان بهتر از ما معصومین را میشناسند.
خوب این برداشت های متفاوت است که همیشه وجود دارد.
کاش جهان ورزش از دنیای سیاست و کینه ها به دور بماند و انسانها در این گرد هم آیی وسیله ای برای اتحاد و صمیمیت باشند
سلام
انسان ها وقتی برای خودشان ارزش قائل نباشند آنوقت برای هیچ کس و هیچ چیز دیگر احترامی قائل نیستند.
به خرقه گر کسی درویش بودی رئیس خرقه پوشان میش بودی
زیاد نباید به حرفها توجه کرد اما خب باید گوش داد و شناخت و تصمیم درست گرفت
نمی دانم چرا از سیاست و اخبار و المپیک و جام جهانی خسته شدم ...
الان فقط به خودم فکر می کنم ، همین
بدرود