
فروردین 86 سفری به جنوب رفتیم برای نخستین بار در عمرم به خرمشهر رفتم کاش هیچوقت نرفته بودم مثل این بود که همین دیروز جنگ بوده است. شهر از بیست سال پیش تا کنون مرده بود و جای گلوله ها هنوز در بسیاری از در در و دیوارها دیده می شده در خانه هایی که به آن خانه های امریکایی می گفتند و ویلایی در فضای بسیار سبز مرا به یاد کتاب صد سال تنهایی آورد.
..
چه خاطره ی تلخی بود ...
اگر این پست را زودتر دیده بودم حتمن آن را کش می رفتم و توی عکسامون میچسباندم. ولی کماکان آن مشکلی که یکبار دیگر هم برایتان نوشتم هست و آن اینکه یک سری از وبلاگها تا چند روز بعد از بروز شدن در پی سی های من دیده نمیشوند.
اشکال از کامپیوتر شما نیست ، اشکال از کارهای من است که پست را به صورت پیش نویس آماده کرده بودم ولی به دلیلی که در پست بعدی نوشتم آن روز حوصله ی پست جدید نداشتم. در بلاگر و بلاگفا امکان پست در تاریخ قبل نیز وجود دارد.
چند روز پیش یک ایمیل دریافت کردم که عکسهای مناطق جنگ زده ما را نشان میدادبی انکه پس از بیست سال ترمیم شده باشند!و عکس های دیگر از شهرهای هیروشیما و ناکازاکی بود که مورد اصابت بمب اتمی قرار گرفته و بکلی تخریب شده بودندو بعد از جنگ به همت ژاپنی ها تبدیل به دو شهر بسیار زیبا شده اند.
حالا این مملکت ما به چه نفرینی دچار شده؛خدا میداند!البته خودمان هم میدانیم!
برای تبادل لینک اتوماتیک به وبلاگ ما بیا