روز زن - اسفندگان

از دیر باز در این سرزمین کهن روز پنجم اسفند باستانی (29 بهمن هم اکنون)برای گرامی داشت زنان جشن می گرفتند. سپندارمزد فرشته ی نگهبان زمین نام داشت و روز پنج اسفندکه با نام ماه، یکی می شود سپندارمذگان نامیده می شد که امروزه به اسفندگان تغییر نام داده است. ابوریحان بیرونی:«اسفندارمذ ماه روز پنجم آن روز اسفندارمذ است و براى اتفاق دو نام آن را چنین نامیده اند و معناى آن عقل و حلم (بردبارى) است و اسفندارمذ فرشته موکل به زمین است و نیز بر زن هاى درستکار و عفیف و شوهردوست و خیرخواه موکل است و در زمان گذشته این ماه به ویژه این روز عید زنان بوده و در عید مردان به زنان بخشش مى کردند و هنوز این مراسم در اصفهان و رى و دیگر بلدان پهله (غرب و مرکز ایران) باقى مانده و به فارسى مزدگیران مى گویند » فردوسی:سپندارمذ پاسبان تو باد/خردجای روشن روان تو باد داستان بیژن و منیژه این روز را بر همه ی زنان گرامی باد به امید روزی که جشن های باستانی دوباره در سراسر ایران بزرگ برقرار گردد. گاهنامه 89 را در اختیار دارم برای تماشای نام های روزها خوب است در 29 بهمن با نوارهایی به رنگ سبز و سفید که نماد زایش و دوستی است به یکدیگر هدیه دهیم. *  

نظرات 10 + ارسال نظر
فرناز چهارشنبه 28 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 19:19

سلام . چقدر خوب است که روز زن نسبتی با حس های آدم و افکار آدم داشته باشد و علت انتخاب آن آدم را خوشحال کند !

وای فرناز جان تویی
دارم از خوشحالی اشک می ریزم
من بهترین هدیه مو برای این روز گرفتم
دیکه هیچی نمی خوام

بوس ماچ

پرستوی سفید چهارشنبه 28 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 19:59 http://n-hoseini.persianblog.ir

درود بر پروانه... روزتان خجسته و این هدیه ی بزرگ گوارایتان باد...

درود بر تو
می دانم که محکم و استوار آماده برای آزمون فردا هستی
برایت آرزوی های خوبی دارم

فریدون چهارشنبه 28 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 20:08



International Women's Day (8 March) is a global day celebrating the economic, political and social achievements of women past, present and future..

روز هشتم مارس روز جهانی زنان است که این روز را در سراسر گیتی جشن می گیرند . ما هم با توجه به گذشته پر افتخارمان گامی فرا تر می گذاریم و با دیگر ملل در روز هشتم مارس برای گسستن زنجیر های استثمار و تبعیض بین زنان و مرد ان همصدا می شویم.

باشد که تبعیض بین زن و مرد ٬ تبعیض نژادی و دیگر تبیعیض ها روزی به زباله تاریخ فرو ریخته شود و انسان در اوج برابری و عدالت در رفاه و آسایش زندگی کند

اینجا که حرفی از هشت مارس نیست!
خوب مهم نیست چون من که تا همین چند وفت پیش نمی دانستم ایرانیان از باستان چه قدر جشن های زیبا و پر معنی داشتند چه برسد به شما که سال های درازی است از وطن دور هستید و تا کنون این روز به گوشتان نزسیده است.

برایتان یک خاطره از ترانه باز گو می کنم:
چند وقت پیش که در بین ترم از یزد به خانه آمد روی کامپیوترش بازدید از یک بنای تاریحی زرتشتیان بود. آنها را برداشتم و 4 تا از آنها که تکی بود چاپ کردم و به دیوار خانه چسباندم . دو سه شب پیش به من گفت : تو تنها مامان هستی که این عکسا رو چاپ کردی و تازه جلوی چشم همه گذاشتی. بچه هامون جرئت نکردن به ماماناشون بگن کجا رفت!

فریدون گرامی من که بچه بودم به ما می گفتن اونجا که خونه بهایی هاست میخواین از اون خیابون رد شید برید اونور خیابون . زرتشتی ها هم که جای خود داشتند بهشون می گفتن اینا آتش پرستند.انگار شیطان پرست بودند
حالا می فهمیم همه انسان ها پرستار آتش هستند و چه خوب که زرتشتی ها جسن ها و آیین کهن ما را زنده نگاه داشتند.
این روزها هر چه می گذرد مردم ما می خواهند بیشتر خود را بشناسند و آنچه از گذشته خوب است را زنده نگاه دارند.

شما از دوستان بسیار خوب و راهنمای خانواده ی ما هستید و همیشه دوستی با شما را گرامی می داریم.

[ بدون نام ] چهارشنبه 28 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 20:20

ببین خانم پروانه این نشد. روز سپندارمزگان قرار شد روز عشق باشه نه روز زن. یا عید زن. که آن را هم به زنان شادباش بگویید. یعنی سپندار مزگان را نباید به مردان تبریک گفت؟ روز مرد نیست؟ من چیزی در مورد عشق در این متن ندیدم. البته به نظر خودم سپندارمزگان را روز عشق نامیدم. یعنی اشتباه کرده ام؟ عشق که یک طرفه نیست. با این حسابی که آن را عید زنان نامیدید. با این حساب انگار شما نمی خواهید هشتم مارس را جشن بگیرید.
تکلیف بنده را روشن کنید.
راستی عسکی را به این مناسبت توی عسکامون گذاشته ام را ببینید. کاش ندیده باشید. به مناسبت این روز چیزی بهتر از این نیافتم. یافتنی.

اشتباه نشود. جشن مهرگان روز مهر است.

در وبلاگ کتابخوانی از جشن های بسیار زیاد ایرانیان از باستان تا کنون نوشته ام.

از این پس چون یک مرجع خوبی گیرم آمده به روز در مورد جشن ها می نویسم تا اینجا خزانه ای از این نمادها و جشن ها باشد. شاید دست کم برای خواندن خوب باشد.

هر جشنی هم روز زنان هست و هم روز مردان.

هشت مارس هم روز زنان ستم کشیده است. و جای خودش فابل احترام.

ولنتاین هم برای کشورهای خودشان باشد نمی دانم چرا اینجا اینقدر بزرگ شده!

محسن چهارشنبه 28 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 20:21 http://askamoon.blogsky.com

من انگار اسم و رسمم را توی کامنت قبلی ننوشتم.
مرا ببخشید.

پروانه چهارشنبه 28 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 23:01

تورج پارسی: ِ سپندارمذ، نگهبان زمین و نماد زنانگی: سپندارمذگان شاد باد! به مناسبت پنجم اسفند روز ِ زن: «ریته سیه بانو» --

«زن و مرد، موزیک ِ متن ِ هستی اند و چون هستی جاودانه است، زن و مرد نیز ماندگارند تا تداوم ِ فرهنگ بشری را ضمانت کنند. اگر زن را اعتباری است در اعتبار ِ او آزادی نهفته است. اگر آزادی شکل نگرفت، باید در اعتبار مورد نظر کاستی روی داده باشد. با این حساب، سرنوشت ِ زن و مرد باید در راستای زندگی همانند باشد. نفی ِ زن، نفی ِ انسان است و نفی ِ انسان، زمینه را برای خودکامگی آماده می کند که مرد را نیز به زیر شلاق ِ اسارت خواهد کشاند. از این دیدگاه، زن و مرد ازیک ریشه تکوین یافته و برابرند در نتیجه جنسیّت نمی تواند عامل تعیین کننده باشد. پس هیچ یک را بر دیگری برتری نیست. بااین دیدگاه، اوستا زن را ریته سیه بانو می نامد که به معنای مهر و فروغ و روشنایی است...»
*
http://www.savepasargad.com/parsi%203%20sepandarmazgan.htm

محمد درویش چهارشنبه 28 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 23:07 http://darvish.info

ممنون که این خجسته آیین های کهن و خاک گرفته وطن را می روبید و درخشان تر از همیشه بر چشمان نیمه باز و خواب آلود نسل امروز می تابانید.
به قول باخ:

برای زمان، "شدن" مهم است
و برای واقعیت، "بودن".

و من احساس می کنم که پروانه، "زمان ِ بودن" را خوب می فهمد!
درود ...

با یاری همدیگر می توانیم:«دوباره می سازمت وطن/ اگر چه با استخوان خویش»
با سپاس فراوان

محسن چهارشنبه 28 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 23:24 http://askamoon.blogsky.com

والنتاین از آنجا که روز عشق است عزیز است. روزی به این مناسبت اصلن در هیچ یک از جشن ها ایرانی وجود ندارد. باور کنید که نیست. به ویژه که مهرگان هم که روز پیروزی فریدون بر ضحاک است.
تازه باید همین را هم -سپندارمزگان- بیشتر باز کرد. توی فیس بوک همه دارند توی سر هم می زنند که آی والنتاین چیه سپندارمزگان را جشن بگیریم. این دو به قول شما هیچ ربطی به هم ندارند و این اشتباه تاریخی از کی وارد فرهنگ ما شد؟، نمی دانم.

من هم دارم یاد می گیرم و جستجو می کنم.
همانطور که از وبلاگم معلوم است مدتها ست تو نخ این پژوهشگرها هستم.خیلی حواندنی و شنیدنی است.
نمی دانم اخیرن مصاحبه پرویز رجبی با اعتماد و لشگر کشی ها را دیدید یا نه؟
یا پس از چاپ شاهنامه جنیدی خط کشی های زیادی شد.

گاهی از نزدیک هم از آنها حرفهایی شنیدم(از آنها حضوری یا ایمیل پرسیده ام) که در این ستون بیان آنها نمی گنجد.

همین که از ابوریحان نوشته ام موجب خنده ی یکی از دوستان دانای این وبلاگ شده است .

نمی دانم آثارالباثیه ابوریحان را دیده ای؟ این کتاب به عنوان یک مرجع در بین همه پژوهشگران استفاده می شود که این جشن ها افسانه نیست. به هر حال او هم با این نوشته هایش شاید خنده دار باز هم برای ما سندی تاریخی از خود گذاشته است. او هم با دید خودش نگاه می کرد.

زرتشتیان یک دسته اند و برخی پژوهشگران همراه آنها و برخی از آنها جدا هستند.
جنگی پنهان در جریان است.
من هم همه را دنبال می کنم.
سه روز است که فقط در باره ی اسپندارمذگان می خوانم از کتابخانه کتاب گرفتم در سایتها چون دسته بندی فکری را می شناختم جستجوی زیادی کردم .به این نتیجه رسیدم که کمی بنویسم تا نشان دهم نامی از این جشن شنیده ام.

مطمئن باشید آنها هم در فیس بوک به یک نظر نمی رسند و فردا هم تمام می شود. ولی حرکت خوبی است
بسیار خوشحالم

پروانه پنج‌شنبه 29 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 00:15

http://drshahinsepanta.blogsky.com/1388/11/26/post-328/

بسیار خواندنی

محمد تقی جنت امانی پنج‌شنبه 29 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 00:28 http://www.mtamani.blogfa.com

با سلام
کار شما را خواندم و لذت بردم
در ضمن به دوستانتان نیز خبر دهید
با یک کار منتظر نظر خوب شما هستم

سلام
به به
حالتون چطوره. نازنین جان کجاست؟ دلم براش تنگ شده.
حتمن میام

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد