روزانهها
همهپیوندها
- آتشی که نمیرد
- بابک
- بعد از بیست و سه
- بهار
- پاتوق گور کن ها
- پرستو
- پلان های روزانه
- پندار نیک
- دل نوشته ها
- ساحل
- سنتور
- فرتورهای رشاد
- فرناز
- فریدون
- فریما
- فیلم هایی که می بینیم
- کتابهایی که می خوانیم
- کتاب نوشت
- عکس هایی که می گیریم
- صداهایی که می شنویم
- فرانک
- شاهین -فتو بلاگ
- فرشته
- مریم
- هفت پرده
- وبلاگ نویسی
- وبلاگ نویسی 2
- کتابخانه عمومی تهران
- مهار بیابان زایی
- مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع
- موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران
- موسسه شهر کتاب
- پارس شناسان- آموزش وپژوهش
- میراث مکتوب
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1401 1
- دی 1399 1
- آذر 1390 1
- آبان 1390 4
- مهر 1390 8
- شهریور 1390 5
- مرداد 1390 3
- تیر 1390 3
- خرداد 1390 3
- اردیبهشت 1390 5
- فروردین 1390 3
- اسفند 1389 3
- بهمن 1389 3
- دی 1389 3
- آذر 1389 4
- آبان 1389 4
- مهر 1389 8
- شهریور 1389 5
- مرداد 1389 10
- تیر 1389 6
- خرداد 1389 9
- اردیبهشت 1389 11
- فروردین 1389 6
- اسفند 1388 9
- بهمن 1388 7
- دی 1388 11
- آذر 1388 7
- آبان 1388 8
- مهر 1388 10
- شهریور 1388 4
- مرداد 1388 9
- تیر 1388 9
- خرداد 1388 7
- اردیبهشت 1388 15
- فروردین 1388 10
- اسفند 1387 12
- بهمن 1387 7
- دی 1387 14
- آذر 1387 5
- آبان 1387 20
- مهر 1387 8
- شهریور 1387 8
- مرداد 1387 14
- تیر 1387 11
- خرداد 1387 9
- اردیبهشت 1387 7
- فروردین 1387 6
- اسفند 1386 8
- بهمن 1386 4
- دی 1386 32
- آذر 1386 14
- آبان 1386 15
- مهر 1386 10
- شهریور 1386 11
- مرداد 1386 8
آمار : 589336 بازدید
Powered by Blogsky
بامدادی ناخواسته
در بامدادی نابگاه
آن زمان که عشق راه گشایم بود
ایمان دستانم را بست
در بهت سنت پایم شکست
حسرت به جای عشق بر دل نشست
زان پس چه بسیار فریادم را گریستم
اما باد اشک هایم را برد
دل در بی تابی و اندوه فسرد
فریدون
پروانه اسماعیل زاده
دوشنبه 15 تیر‌ماه سال 1388 ساعت 12:00
قطعه شعر قشنگی است ولی این جا -ایران- به نظر من خیلی فضا امیدوارانه تر است. فضای این جا در جایی که شاعر این شعر را سردوه کمی تا قسمتی ابری به نظر می آید.
یک لینک قشنگی از رستم و سهراب پیدا کردم خانم پروانه برایتان آدرسش را می دهم.
http://axamoon.blogsky.com/1388/04/15/post-299/
زمان سرودن این شعر در گذشته است.
لینک رستم و سهراب را دیدم به نظرم اصلن قشنگ نبود. رستم در شاهنامه نماینده ی مردم و راستی و درستی و حقیقت است در حالی که در اینجا چهره ی قشنگی ندارد.
درود بر شما... عالی بود. انتخاب زیبایی... چه قدر در این لحظات به خواندن چنین چکامه ی گرانقدر نیاز داشتم. کوتاه و گویا... این شعر فریاد است ... فریاد... فریاد... و من با تو هم آوایم...
درود فراوان بر یاور مهربان
در سکوت و تنهایی که این شعر را می خوانیم برای ما سخن بسیار دارد.
بسیار سپاسگزارم
در خیابان بودم.در میان پسران و دختران زیبای کشورم.که برق چشمانشان اسمان را روشن کرده بود و فریادشان شیرین ترین همخوانی را در این کشور رقم زده است.به خانه برگشته ام . دختر نوجوانی بر پشت بام چنان الله اکبر میگویدکه گوئی قصد زیر و رو کردن هر انچه را دارد که مطابق میلش نیست.
گوئی افسردگی دارد از دلها رخت بر میکشد.
باغ ها را گرچه دیوار و درست
از هواشان راه با یکدیگر است
شاخه ها را از جدایی گر غم است
ریشه هاشان دست در دست هم است
«ابتهاج»
سلام
همیشه به همین منوال بود
همیشه...
فریدون یه وصف حال از جهان سوم داد ،
باشد که همه ی ما آگاهی را تجربه کنیم
بدرود
درود بر بابک گرامی
همیشه این گونه نبوده و نخواهد بود. به نظر من این این قسمتی از ایک احساس و فکر و تجربه در یک بریده ای از زندگی هر کسی می تواند باشد.
به امید بهروزی
با درود
فکنم فهمیدین که من با این همه غلط املایی از شعرو نوشه چندان سر در میارم
اما با این همه چندین بار نوشته هایه شمارو می خونم چون بهتون ایمان دارم مطالبی که می نویسید پر معناست
بعد از چند دفعه خوندن اون با این درک ناقسم می فهمم واقعا حدسم درست بوده
مرسی
بدرود
درود فراوان بر شما
نام شما را کی بینم بوی دریا و صفا و دوستی از نوع رنگ سبز بیشه سر به مشامم می رسد.
به امید روزهای بهتر
درود بر شما... نمی خواهید به روز شوید؟؟؟
درود بر شما
در حال خواندن «بیچاره اسفندیار» هستم. امیدوارم بتوانم در باره ی آن بنویسم.
شعری از ملک الشعرای بهار
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
عمر حقیقت به سر شد،
عهد و وفا بی اثر شد
ناله عاشق، ناز معشوق،
هر دو دروغ و بی ثمر شد
راستی و مهر و محبت فسانه شد،
قول و شرافت همگی از میانه شد
از پی دزدی، وطن و دین بهانه شد
دیده تر کن!
جور مالک ، ظلم ارباب،
زارع از غم گشته بی تاب
ساغر اغنیا پر می ناب،
جام ما پر ز خون جگر شد
ای دل تنگ ناله سر کن،
از مساوات صرف نظر کن
ساقی گلچهره بده آب آتشین،
پرده دلکش بزن ای یار دلنشین
ناله بر آر از قفس ای بلبل حزین
کز غم تو ، سینه من،
پر شرر شد ، پر شرر شد
لالایی برای بیداری
لالالالا گل پونه
بابات رفته دم خونه
بابات امشب نمی آید
گرفتن بردنش شاید
بخواب آروم چراغ من
گل شب بوی باغ من
بابات رفته شب از خونه
که خورشیدو بجنبونه
***
لالالالا گل انجیر
بابات داره به پاش زنجیر
به پاش زنجیر صد خروار
چشاش خواب و دلش بیدار
بخواب آروم گل خورشید
بابات حال تو رو پرسید
بهش گفتم که شیری تو
پی او رو می گیری تو
لالا لالا گل امید
باباتو برده اند تبعید
دلی مانند کوه داره
بچه اش صدها عمو داره
بخواب فردا سحر می شه
شب از عالم به در می شه
خراب می شه در زندون
بابات خونه میاد خندون
***
لالالالا گل آهن
باباتو دشمنا کشتن
نشون دشمنا اونه
دساشون غرق در خونه
بخواب آروم توی بستر
مث آتیش تو خاکستر
که فردا شعله ور می شی
تو خون خواه پدر می شی
***
لالالالا گل کینه
زمین از کشته رنگینه
زمین رنگین نمیونه
دلت پر کین نمی مونه
بخواب اعیون عزاداره
که اعیون دختری داره
عروس من می شه دختر
جهون ایمن می شه یک سر
درود بر شما... به خاطر نامه های الکترونیکی ی مفید شما سپاس گزارم... منتظر پست کفید جدیدتان هستم.